Ik stond er toch even bij stil… Een automaat waaruit je bloemen kan halen, vlak aan de ingang bij “Aankomsten” bij de luchthaven in Charerloi. Op het eerste zicht lijkt het wel iets handig, ja zelfs verdomd praktisch. Maar hoe meer je er bij nadenkt, hoe meer je tot de conclusie komt dat het eigenlijk een schaamteloze verkooptruc is. Sterker nog, ik zou het een decadent voorbeeld van de wegwerpmaatschappij durven noemen. Waarom? Omdat het inspeelt op de impulsiviteit en de goede bedoelingen van mensen, terwijl het eigenlijk gewoon een behoefte creëert die leidt tot de aankoop van een wegwerpproduct. 

Laten we eerst even kijken naar de marketingbenadering erachter. Die is ronduit schitterend. Product placement op zijn best, zou ik zelfs durven zeggen. Vlak aan de ingang, onder een afdakje voor als het regent, en op slechts 2 minuten van de plek waar je je lang verloren vriend(inn)en of familieleden zult terugzien. Bij het binnenkomen zie je de automaat even en als je in een impulsieve bui bent, dan koop je er gewoon eentje. Sommige mensen zijn nu eenmaal zo. Yes, we marketeers love impulsive shoppers, you’re such an easy prey.

Voor de impulsieven die aan de eerste verleiding weerstaan, begint het echter nu pas. Je bent normaal gesproken altijd wat te vroeg om iemand op te pikken (en als je te laat of gehaast bent, dan had je die automaat niet eens opgemerkt en dan maakt het voor deze redenering al niet meer uit) dus reken maar op minstens een dik half uurtje tijd doden in de luchthaven. Dan begint de verveling natuurlijk toe te slaan. (Nee echt, er is niets te doen in Charleroi luchthaven, behalve overprijsde winkeltjes en eetgelegenheden) Je wandelt wat rond, je gaat een fris luchtje opsnuiven… je passeert weer langs die automaat. Met een beetje tegenslag staan er nog een paar met bloemen, ballonnen of zelfs een spandoek “welkom thuis”. Uiteindelijk zal een groot deel van die twijfelaars nog wel iets kopen hoor. Daar kan je van op aan. Trust me, I’m a marketeer.

Wat heb je nu uiteindelijk gekocht?

En dan sta je daar met die bloemen in je hand, een verrast familielid of vriend die de bloemen met de glimlach aanneemt en een variant op “Allée gij, dat hadt ge niet moeten doen” als sociaal verplicht antwoord. En weet je, je had het ook niet moeten doen, want het aantal mensen dat bij het aankomen op Charlerloi Zuid Luchthaven concreet nood heeft aan een bos bloemen is bijzonder laag.

Je komt net uit een vliegtuig, je hebt staan wachten op je bagage en mogelijk ben je wat misselijk van de vertragingen of de vlucht. Wat je op dat moment wilt, zijn dingen zoals een douche, thuis geraken om te bekomen of bijpraten met de mensen die je staan op te wachten. Op geen enkel moment is een bos bloemen in dat verhaal een meerwaarde… Sterker nog, je moet er mee sleuren.

Dus bij deze een warme oproep om op voorhand wat meer tijd te steken in het onthaal van iemand die je oppikt aan de luchthaven. Als je dan toch kiest voor bloemen, smaken en waardering van cadeau’s verschillen, zorg er dan wel voor dat je ze niet uit de automaat voor de deur moet halen. Voor de juiste persoon bereid je je immers grondig voor en weet je wel wat die waardeert.